Cel ćwiczenia: zrozumienie, czym jest konsumpcjonizm i jaki ma wpływ na otaczający nas świat Czas przeznaczony na ćwiczenie: 25 minut Materiały/ linki:
ING Bank Śląski: "Jak walczyć z konsumpcjonizmem?" (3'30")bit.ly/2I3zyTy (dostęp: 24.05.2019)
Przebieg ćwiczenia: Zapytaj uczniów i uczennice, czy zdarzyło im się kiedykolwiek kupić rzeczy, które im się nie przydały, z których ani razu nie skorzystali. Poproś o uzasadnienie odpowiedzi - wyjaśnienie, co ich powstrzymało (w przypadku odpowiedzi przeczącej) oraz dlaczego mimo wszystko dokonali zakupów (w przypadku odpowiedzi twierdzącej). Następnie zapytaj młodzież o to, jak rozumieją termin "konsumpcjonizm" (jest to nieuzasadnione kupowanie, zwiększanie swojego stanu posiadania, przy jednoczesnej trudności w wyjaśnieniu powodów chęci posiadania zgromadzonych dóbr. Dodatkowo kupujący wierzy, że dobra materialne są wyznacznikiem szczęścia i dobrobytu). Poproś młodzież, by obejrzała krótki film: ING Bank Śląski: "Jak walczyć z konsumpcjonizmem?" (3'30") bit.ly/2I3zyTy i wyjaśniła, jakie są skutki konsumpcjonizmu dla świata oraz w jaki sposób pokonać nieuzasadnioną chęć kupowania oraz gromadzenia dóbr.
Po tym, jak młodzież na podstawie filmu (i być może własnych doświadczeń) wyjaśni, jak walczyć z konsumpcjonizmem i jakie są jego skutki, opowiedz uczniom i uczennicom o Heidemarie Schwermer i jej pomyśle:
W wieku 54 lat Niemka Heidemarie Schwermer porzuciła pracę jako psychoterapeutka, rozdała wszystkie swoje pieniądze, zrezygnowała z mieszkania, wyrzuciła karty kredytowe. Pozostawiając sobie jedynie kilka ubrań i osobistych przedmiotów, postanowiła nie posiadać niczego.
Wszystko rozpoczęło się w 1996 roku od rocznego eksperymentu w jej rodzinnym mieście Dortmundzie, gdzie Heidemarie powołała "koło wymiany", w którym należący do koła członkowie wymieniali się, oferując sobie nawzajem usługi bez pieniędzy - na przykład ścięcie włosów za śniadanie. Żeby udowodnić, że taki sposób życia może przynieść oczekiwane efekty, Heidemarie zdecydowała się nie używać pieniędzy przez rok. Po roku postanowiła kontynuować eksperyment, czyniąc z niego swój sposób na życie. Heidemarie pilnowała mieszkania przyjaciołom, którzy wyjechali na wakacje - zatrzymała się u nich, a w zamian podlewała rośliny i opiekowała się zwierzętami. Mieszkała w akademiku, w zamian za miejsce do spania, możliwość skorzystania z prysznica i komputera gotowała dla dwojga młodych ludzi, którzy również tam mieszkali. Kiedy potrzebowała pasty do zębów lub chciała iść do kina, zawsze zastanawiała się, kogo może o to poprosić i co oferować w zamian.
Przyznawała, że żyła dzięki swoim kontaktom, które udało jej się nawiązać, gdy pracowała zawodowo jako psychoterapeutka. Zawsze powtarzała, że jednym z największych błędów współczesności jest to, że większość ludzi robi to, czego nie lubi, tylko po to, żeby zarobić pieniądze i potem wydać je na to, czego nie potrzebują. Heidemarie Schwermer przyznała, że porzucenie pieniędzy dało jej życiu nową jakość, wewnętrzne bogactwo i wolność. Twierdziła, że wielu ludzi ocenia innych na podstawie tego, ile zarabiają, a można być wartościowym człowiekiem, nie zarabiając i nie kupując nie potrzebnych ci produktów. Heidemarie Schwermer napisała książkę na temat swoich doświadczeń, a zarobione pieniądze... rozdała. (Opracowano na podstawie: bit.ly/2wFCBe0 oraz bit.ly/2MCR99b).
Poproś młodzież o komentarz, jak postrzegają decyzję Heidemarie Schwermer, jakie korzyści i trudności widzą w sposobie na życie bohaterki. Wyjaśnij młodzieży, że ponieważ 29 października to Dzień bez kupowania, warto nie kupić tego dnia ani jednego produktu. Zapytaj podczas kolejnego spotkania z wychowankami, czy udało im się sprostać wyzwaniu i jakie refleksje im tego dnia towarzyszyły. Może zdecydowali się na ograniczenie ilość kupowanych dóbr po Dniu bez kupowania?